Εισαγωγή (γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 2004)
Ήταν μια δύσκολη (ελαφριά υποτίμηση) δέκα χρόνια για μένα. Ανέπτυξα «παρανοϊκή σχιζοφρένεια» το 1994 και έχω κάνει τομή περίπου 8 φορές μέσα σε 10 χρόνια. Αλλά φαίνεται ότι το έχω ξεπεράσει. Για να μάθετε περισσότερα, ρίξτε μια ματιά στο Postface στο βιβλίο μου κάνοντας κλικ στο μενού "Αποσπάσματα βιβλίων" κάτω από το "Το βιβλίο μου". Πάντα σταματούσα να παίρνω τα φάρμακά τους ελπίζοντας ότι θα έμενα καλά καθώς οι παρενέργειες ήταν τόσο δυσάρεστες. Ήταν εύκολο να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι συνέχιζαν να αυτοκτονούν γύρω μου. Μερικές φορές δεν ήξερα ποιο ήταν το πιο γενναίο πράγμα που έπρεπε να κάνω: να αυτοκτονήσω ή να συνεχίσω. Το 2004 ήταν η πρώτη χρονιά που δεν συνελήφθη από το 1998, 12 ολόκληρους μήνες στην αρχή του οποίου Δεν χρησιμοποίησα τον εαυτό μου τόσο από την προσφερόμενη φροντίδα όσο και από όλους όσους γνώριζα με απόλυτη επιτυχία. Το CPN μου με προτείνει για ένα βραβείο από τη Lilly, τον κατασκευαστή της Olanzapine, το οποίο τυχαίνει να παίρνω. Το βραβείο είναι για να νικήσω τη σχιζοφρένεια και να αποκαταστήσω τον εαυτό μου*. Κανείς στη μεγάλη και μεγάλη οικογένειά μου δεν είχε ποτέ σχιζοφρένεια αν μπορεί να είναι κληρονομική αλλά Ο μπαμπάς μου ήταν κοιλιοκάκη και επομένως, προφανώς, μπορεί να είχα κληρονομήσει μια ισχυρότερη διάθεση να αναπτύξω μια τέτοια πάθηση. Ένας ψυχίατρος μου είπε ότι κάπνιζα ζιζάνιο από τους Πυγμαίους στο όρος Hoyo του Ανατολικού Ζαΐρ στα γενέθλιά μου το 1984 θα μπορούσε να το προκαλέσει, αλλά αν ναι γιατί χρειάστηκε μια δεκαετία για να εμφανιστεί; Σε μεγάλο βαθμό, π.χ. 3/4+, κατηγορώ τον γιατρό μου που παρέλυσε ένα απλό ραντεβού με τον διαχειριστή αμέσως πριν εκδηλωθεί το πρόβλημα.
*Νίκησα! Κέρδισα το Lilly Moving Life Forward Award 2005
Δουλεύω σκληρά για να σπουδάσω για το διδακτορικό μου στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Έπινε πολύ αλκοόλ από τις 9 το βράδυ και μετά με τα χρόνια και το συκώτι δεν μπορεί πλέον να αντεπεξέλθει σε παρόμοιες ποσότητες!