Διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής μου - Επαγγελματική Γνώμη
Όσον αφορά την ερώτησή σας ως προς το γιατί ένα άτομο με ψυχική ασθένεια, και συγκεκριμένα ο Clive, θα διέκοψε τη φαρμακευτική αγωγή, μπορώ να σας δώσω την επαγγελματική μου γνώμη ως εξής: η κατηγορία των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της σχιζοφρένειας είναι γνωστή ως αντιψυχωσικά (μερικές φορές που ονομάζονται νευροληπτικά ή κύρια ηρεμιστικά).
Το ιστορικό θεραπείας του Clive περιλαμβάνει τη χρήση διαφόρων τυπικών αντιψυχωσικών και πιο πρόσφατα τη χρήση α-τυπικών φαρμάκων.
Όλα αυτά τα φάρμακα έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν ανεπιθύμητες παρενέργειες και ειδικά τα παλιά τυπικά αντιψυχωσικά με τα οποία ο Clive έλαβε αρχικά θεραπεία.
Μερικές από αυτές τις παρενέργειες μπορεί να είναι ιδιαίτερα οδυνηρές και ο Clive έχει βιώσει αρκετές από αυτές, συγκεκριμένα ακαθησία (20-25% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με τα παλαιότερα φάρμακα επηρεάζονται - σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές συνταγογράφησης Maudsley, 2003). Όταν ο Clive περιγράφει ότι αισθάνθηκε «αυτοκτονική κατάθλιψη» λόγω φαρμακευτικής αγωγής, δεν υπερέβαλε. Η ακαθησία είναι μια υποκειμενικά δυσάρεστη κατάσταση ανησυχίας και ακούσιων κινήσεων που συμβάλλουν στο άγχος και τη μείωση της διάθεσης και η ακαθησία που δεν αντιμετωπίζεται έχει συνδεθεί με την αυτοκτονία (Van Putten and Marder, Journal of Clinical Psychiatry 1987).
Ο Clive έχει ευαισθησία στη φαρμακευτική αγωγή και έχει ακόμη και αντίδραση στην ασπιρίνη.
Ακόμη και με τη νεότερη φαρμακευτική αγωγή μόλις τον Μάρτιο του 2004 παρουσίασε ανεπιθύμητες παρενέργειες και πραγματοποίησα μια Κλίμακα Βαθμολόγησης Παρενεργειών του Πανεπιστημίου του Liverpool (LUNSERS) και μια Κλίμακα Βαθμολογίας Barnes Akathisia που έδειξε έντονη ακαθησία ακόμη και μετά από μείωση της δόσης.
Ζητήματα συμφωνίας ανακύπτουν συνεχώς στον τομέα της ψυχικής υγείας, ειδικά εάν το άτομο που εμπλέκεται έχει βιώσει ανεπιθύμητες παρενέργειες που είναι πολύ χειρότερες κατά την άποψή του, από την ίδια την ασθένεια. Σε αυτό θα πρέπει να θυμόμαστε ότι όταν υποβάλλεται σε θεραπεία βάσει του νόμου περί ψυχικής υγείας το άτομο έχει μειωμένη ικανότητα συμμετοχής στις επιλογές θεραπείας. Επίσης, είναι αρκετά δύσκολο να συμβιβαστείς με την ύπαρξη ψυχικής ασθένειας, ειδικά εάν αυτό είναι πιθανό να απαιτεί μακροχρόνια θεραπεία. Ο Clive βρήκε τώρα ένα φάρμακο, οι παρενέργειες του οποίου έχουν παρακολουθηθεί προσεκτικά, το οποίο παίρνει πρόθυμα και δεν μπορεί να βρει κανέναν λόγο* για τον οποίο θα έπρεπε να διακόψει. Σε μια θετική σημείωση θα ήθελα να παραθέσω από το Διαγνωστικό & Στατιστικό Εγχειρίδιο IV (American Psychiatric Association).
Σχιζοφρένεια - παρανοϊκού τύπου (295:30).
"Αυτά τα άτομα παρουσιάζουν συνήθως μικρή ή καθόλου έκπτωση στις νευροψυχολογικές ή άλλες γνωστικές εξετάσεις. Ορισμένα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η πρόγνωση για τον παρανοϊκό τύπο μπορεί να είναι πολύ καλύτερη από ό,τι για άλλους τύπους σχιζοφρένειας, ιδιαίτερα όσον αφορά την επαγγελματική λειτουργία και την ικανότητα για ανεξάρτητη διαβίωση".
Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας προσπάθησαν να υποστηρίξουν τον Clive στην εύρεση ενός φαρμάκου που μπορεί να εμπιστευτεί ώστε να μην τον κάνει να νιώθει ότι θέλει να αυτοκτονήσει και ένα φάρμακο που αντιμετωπίζει την ασθένειά του, αποφεύγοντας έτσι την εκ νέου νοσηλεία.
Alison Bass CPN Μάιος 2005
*Ωστόσο, δείτε την ενότητα Άνοιγμα διαλόγου