Διασφάλιση της περιουσίας και της ευημερίας των ασθενών των κατοικίδιων ζώων
Όπως θα έχετε παρατηρήσει, πολλοί άνθρωποι με προκλήσεις ψυχικής υγείας είναι άστεγοι. Ένιωσα ότι έπρεπε να αναφέρω τα οικονομικά μου τη στιγμή που πουλήθηκε το διαμέρισμά μου, με αποτέλεσμα να χάσω τη θέση μου στη σκάλα στέγασης. Αυτό είναι για να καταδείξει γιατί, εντελώς άσκοπα, Επίσης δεν έχω δικό μου σπίτι. Στη συνέχεια θα περιγράψω ποιες ρυθμιστικές διαδικασίες υπάρχουν ή θα έπρεπε να υπάρχουν για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας για να αποτρέψουν αυτό που μου συνέβη να συμβεί ξανά.
Αγόρασα το διαμέρισμα το 1990 για 61.000 £. Το 1998 η υποθήκη ήταν περίπου £450/μήνα. Η αμοιβή μου για το σπίτι ήταν περίπου 1100 £/μήνα. Ο ενοικιαστής μου πλήρωνε επίσης £1100/μήνα. Έλειπα περισσότερο από ένα χρόνο όταν ο εργοδότης μου σταμάτησε να με πληρώνει και ο ενοικιαστής μου έφυγε. Ήμουν πολύ απασχολημένος με το ταξίδι μου για να αποκτήσω έναν νέο ενοικιαστή, οπότε δεν έμπαιναν χρήματα στον λογαριασμό μου και άρχισαν να συγκεντρώνονται καθυστερούμενα στεγαστικά δάνεια. Το 1999 ο πατέρας μου ανακάλυψε ότι το διαμέρισμα επρόκειτο να ανακτηθεί και το πούλησε (χρησιμοποιώντας το Διαρκές πληρεξούσιο με είχαν συμβουλέψει να πάρω). Φυσικά δεν έφταιγε αυτός, ήταν γέρος και έκανε αυτό που νόμιζε καλύτερα.
Αυτό δεν χρειάστηκε να συμβεί επειδή (α) θα μπορούσε εύκολα να βρεθεί ένας νέος μισθωτής και (β) ως επίδομα θέσης εργασίας είχα αμοιβή ασφάλισης ασθενείας από την Unum Ltd ( www.unum.com ). Απλώς χρειαζόταν μια απαίτηση και θα έπαιρνα το 90% του μισθού μου μηνιαίως, ενώ το υπόλοιπο θα καλύπτονταν από την ανικανότητα
My flat, flat 2 20 Rocks Lane, Barnes, SW13 with me in it 1990
όφελος. Δεν χρειάζεται να πουλήσετε το διαμέρισμα. Αργότερα έχασα τη δουλειά μου ούτως ή άλλως, οπότε δεν ήταν δυνατό να επιστρέψω στη σκάλα τουλάχιστον μέχρι να συνέλθω μετά το 2004.
Royal College of Psychiatrists Accreditation of Inpatient Mental Health Services
Έλεγχος αρχείων υγείας (έκδοση 2019)
2,19 [1] Όταν ένας ασθενής εισάγεται απευθείας από την κοινότητα, η νοσοκόμα που εισάγει ελέγχει ότι η παραπέμπουσα υπηρεσία παρέχει σαφείς λεπτομέρειες και σχέδια διαχείρισης για:
την ασφάλεια του σπιτιού του ασθενούς·
ρυθμίσεις για εξαρτώμενα άτομα (παιδιά, άτομα που φροντίζουν)·
ρυθμίσεις για κατοικίδια.
Μίλησα πρόσφατα σε κάποιον για αυτό το θέμα στο Βασιλικό Κολλέγιο και μου απάντησαν:
Όταν μου στείλατε αρχικά email την ερώτησή σας, ρώτησα στο CCQI (Κέντρο Βελτίωσης Ποιότητας του Κολλεγίου), για να δω πώς άλλα έργα ερμήνευαν αυτό το πρότυπο: τα περισσότερα έργα φαινόταν να πιστεύουν ότι η ερώτηση αφορούσε πραγματικά τη φυσική ασφάλεια, δηλ. αν το μπροστινό μέρος η πόρτα είναι κλειδωμένη. Ωστόσο, μου επισημάνθηκε επίσης ότι υπάρχει μια έκδοση αυτού του προτύπου σε μια οδηγία NICE (NG53, «Μετάβαση μεταξύ των ρυθμίσεων ψυχικής υγείας εσωτερικών ασθενών και των ρυθμίσεων της κοινότητας ή του οίκου φροντίδας»):
Η νοσοκόμα εισαγωγής ή το υπεύθυνο άτομο θα πρέπει να συζητήσει με το άτομο πώς να διαχειριστεί τις οικιακές ρυθμίσεις και τις ρυθμίσεις περίθαλψης και να έρθει σε επαφή με τις κατάλληλες υπηρεσίες. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει:
άτομα που έχουν την ευθύνη να φροντίζουν, όπως:
παιδιά
αδύναμοι ή άρρωστοι συγγενείς.
εγχώριες ρυθμίσεις, ιδίως:
ασφάλεια σπιτιού
μίσθωση
οφέλη
υπηρεσία κατ' οίκον φροντίδας
κατοικίδια.
Αυτό επιτρέπει μια ευρύτερη ερμηνεία και θα ήθελα να συμπεριληφθούν αυτά τα πρόσθετα στοιχεία: δυστυχώς, θα πρέπει να περιμένουμε λίγο, μέχρι την επόμενη φορά που θα αναθεωρήσουμε τα πρότυπα. Θα κρατήσω τα σχόλιά σας στο αρχείο για όταν το κάνουμε αυτό (κάποια στιγμή τον επόμενο χρόνο). Λυπάμαι που δεν μπορώ να το κάνω αμέσως!
Συμπερασματικά, θα πρότεινα ότι οι "παροχές" θα πρέπει να λένε "παροχές συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών ασφάλισης ασθενείας στο χώρο εργασίας" που ένα δίκαιο ποσοστό του πληθυσμού έχουν στη Μεγάλη Βρετανία. Μην με ξεκινάτε από τους κοινωνικούς λειτουργούς!